ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ.
Φύλλου 1938
17 Ιουλίου 2014
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Αριθμ.
104968/Γ2 Καθορισμός εξεταστέας − διδακτέας ύλης των πανελ−
λαδικά
εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος
2014−2015.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Έχοντας υπόψη:
1.Τις
διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου 1 του Ν. 2525/1997 (ΦΕΚ Α΄ 188) «Ενιαίο Λύκειο,
πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκ−
παιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις».
2.
Τις διατάξεις της παρ. 11 του άρθρου 1
του Π. . 68/2014 (ΦΕΚ Α΄ 110) «Τροποποίηση και συμπλήρωση του π.δ/τος 60/2006
“Αξιολόγηση των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου” (A΄ 65)», όπως έχει τροποποιηθεί
και ισχύει».
3.
Τις διατάξεις του άρθρου 3 του Ν.
3475/2006 (ΦΕΚ Α΄ 146) «Οργάνωση και λειτουργία της δευτερο− βάθμιας
επαγγελματικής εκπαίδευσης και άλλες δια− τάξεις».
4.
Την αριθμ. 94654/ΣΤ5/19−06−2014 (ΦΕΚ Β΄
1618) κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Παι− δείας και
Θρησκευμάτων «Καθορισμός αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Παιδείας και
Θρησκευμάτων, Αλέ− ξανδρο Δερμεντζόπουλο και Κωνσταντίνο Κουκοδήμο.
5.
Τις διατάξεις του άρθρου 90 του Κώδικα
Νομοθε− σίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα που κυρώθηκε με το
άρθρο πρώτο του Π. . 63/2005 (ΦΕΚ Α΄ 98) και το γεγονός ότι από την απόφαση
αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προ− ϋπολογισμού.
6.
Tην αριθμ. 63442/Γ2/27−06−2005 (ΦΕΚ B΄
921) υπουρ− γική απόφαση «Πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα Γ΄ τάξης Ημερησίου
Ενιαίου Λυκείου και Δ΄ τάξης Εσπερι− νού Ενιαίου Λυκείου» και την αριθμ.
106529/Γ2/28.9.2007 υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β΄ 1988) «Τροποποίηση της αριθμ.
63442/Γ2/27−08−2005 ως προς την ονομασία του μαθήματος Ιστορίας Γενικής Παιδείας
της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου και της Δ΄ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου».
7.
Τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 3 περ. α
του
Ν.
3966/2011 (ΦΕΚ Α΄ 118) «Θεσμικό πλαίσιο
των Πρό− τυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου
Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του
Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές
διατάξεις».
8. Την αριθμ.
40/20−06−2014 πράξη του .Σ. του Ινστι− τούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.),
αποφασίζουμε:
Ορίζουμε την
εξεταστέα−διδακτέα ύλη των πανελλα− δικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ΄ τάξης
του Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος 2014−2015 ως εξής:
Γ΄
ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Α. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Νεοελληνική Γλώσσα
Στη διδακτέα−εξεταστέα
ύλη του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου
περιλαμβάνεται η ύλη των σχολικών εγχειριδίων:
1. Έκφραση−Έκθεση
Τεύχος Γ΄ της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Χ. Τσολάκη κ.ά., έκδοση 2014, εκτός
από τα εξής:
• Η ενότητα: Η πειθώ στο δικανικό λόγο.
• Η ενότητα: Η Ιστορία του δοκιμίου.
• To κεφάλαιο: Ερευνητική Εργασία.
2.
Έκφραση−Έκθεση για το Γενικό Λύκειο −
Θεματι− κοί Κύκλοι των Α΄, Β΄, Γ΄ τάξεων Γενικού Λυκείου των
Γ.
Μανωλίδη κ.ά.
3.
Γλωσσικές Ασκήσεις για το Γενικό Λύκειο
των
Γ.
Κανδήρου κ.ά.
Στόχος της αξιολόγησης
του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι γενικότερα
η συνολική αποτίμηση των γλωσσικών του δεξιοτήτων (ως πομπού και ως δέκτη).
Συγκεκριμένα:
Ι.
ΔΙΑΒΑΖΩ / ΚΑΤΑΝΟΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ 1. Ο μαθητής απαντά γραπτά σε ερωτήσεις που αφο−
ρούν ένα κείμενο.
α) Όσον αφορά το
περιεχόμενο ενός κειμένου, επι− διώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση να κατανοεί
το περιεχόμενο του κειμένου, και συγκεκριμένα :
• να διακρίνει:
o τους τρόπους πειθούς
(επίκληση στη λογική, επί− κληση στο συναίσθημα του δέκτη, επίκληση στο ήθος,
επίκληση στην αυθεντία),
o τα μέσα πειθούς
(επιχειρήματα, τεκμήρια κ.ά.),
o το είδος της
συλλογιστικής πορείας (παραγωγική− επαγωγική) μιας παραγράφου ή ενός κειμένου,
• να διακρίνει
τους τρόπους και τα μέσα πειθούς: o στη διαφήμιση,
o στον πολιτικό λόγο,
o στον επιστημονικό
λόγο,
• να αξιολογεί
τα μέσα πειθούς, και συγκεκριμένα: o να ελέγχει την αλήθεια, την εγκυρότητα και
την
ορθότητα ενός
επιχειρήματος,
o να ελέγχει την
αξιοπιστία των τεκμηρίων,
•
να διακρίνει την πειθώ από την
προπαγάνδα,
• να
διακρίνει το είδος του δοκιμίου, με βάση: o την οργάνωση / δομή
(συνειρμική−λογική),
o το σκοπό (απόδειξη μιας θέσης −
ελεύθερος στο−
χασμός),
o την οπτική
(υποκειμενική−αντικειμενική),
o τη γλώσσα του
(ποιητική, αναφορική λειτουργία) κ.ά.,
•
να αναγνωρίζει ορισμένα χαρακτηριστικά
του δοκι− μίου, όπως είναι ο υποκειμενισμός, ο αντιδιδακτισμός,
ο
κοινωνικός χαρακτήρας, ο εξομολογητικός
τόνος κ.ά.,
•
να
διακρίνει το δοκίμιο από άλλα συγγενή είδη του λόγου, όπως το άρθρο και την
επιφυλλίδα,
•
να εντοπίζει σε ένα κείμενο
(δοκίμιο/άρθρο /επι− φυλλίδα κ.ά.):
o το θέμα,
o την άποψη του συγγραφέα,
o τα μέσα πειθούς που
χρησιμοποιεί για να τεκμηρι− ώσει την άποψή του,
o τις προτάσεις του για
την αντιμετώπιση του προ− βλήματος κ.ά.,
•
να διακρίνει σε ένα κείμενο το καίριο
και το ουσιώ− δες από τη λεπτομέρεια και το επουσιώδες.
β) Όσον αφορά την οργάνωση / δομή ενός
κειμένου επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:
•
να
εντοπίζει τα βασικά μέρη (πρόλογο, κύριο μέρος, επίλογο) ενός κειμένου,
•
να
χωρίζει το κείμενο σε παραγράφους/νοηματικές ενότητες,
•
να
αναγνωρίζει τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η συνεκτικότητα και η συνοχή ενός
κειμένου (διαρθρω− τικές λέξεις, φράσεις κ.ά.),
•
να επισημαίνει τους τρόπους με τους
οποίους οργανώνονται οι παράγραφοι π.χ. με αιτιολόγηση, με σύγκριση και
αντίθεση, με ορισμό, με διαίρεση, με πα− ράδειγμα κ.ά.,
•
να διακρίνει την οργάνωση/δομή ενός
κειμένου (λο− γική ή συνειρμική οργάνωση, παραγωγική ή επαγωγική συλλογιστική
πορεία κ.ά.).
γ) Όσον αφορά τη γλώσσα
ενός κειμένου (λεξιλόγιο, στίξη, μορφοσυντακτικά φαινόμενα, γλωσσικές ποικιλί−
ες, λειτουργίες της γλώσσας, ύφος κ.ά.) επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:
•
να
εντοπίζει και να αιτιολογεί επιλογές του πομπού οι οποίες αφορούν τη χρήση:
−
ενεργητικής ή παθητικής φωνής, − συγκεκριμένου ρηματικού τύπου
(προσώπου/χρόνου/
έγκλισης), − μακροπερίοδου ή μη λόγου,
− παρατακτικού ή
υποτακτικού λόγου, − ρηματικών ή ονοματικών συνόλων,
−
αναφορικής ή ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας, − των σημείων της στίξης, −
λόγιων ή λαϊκών λέξεων, ειδικού λεξιλογίου, όρων κ.ά.
•
να αιτιολογεί την ορθογραφία λέξεων,
•
να ερμηνεύει λέξεις,
•
να αξιολογεί την ακρίβεια και τη
σαφήνεια του λε− ξιλογίου,
•
να βρίσκει συνώνυμα, αντώνυμα, ομόρριζα,
να αντι− καθιστά λέξεις ή φράσεις του κειμένου με άλλες, να σχηματίζει με
ορισμένες λέξεις φράσεις ή περιόδους λόγου κ.ά.,
•
να
χαρακτηρίζει το ύφος του κειμένου, λαμβάνοντας υπόψη την επικοινωνιακή
περίσταση (σκοπό, δέκτη, εί− δος λόγου κ.ά.).
2. Ο μαθητής − με βάση
συγκεκριμένο κείμενο − παρά− γει γραπτό κείμενο. Συγκεκριμένα, επιδιώκεται ο
μαθη− τής να είναι σε θέση:
•
να πυκνώνει ένα κείμενο, να κάνει την
περίληψή του,
•
να δίνει τίτλο στο κείμενο ή
πλαγιότιτλους σε πα− ραγράφους/νοηματικές ενότητες ενός κειμένου,
•
να οργανώνει το διάγραμμα του κειμένου,
•
να αναπτύσσει ένα κειμενικό απόσπασμα
(μια φράση
ή
ένα επιχείρημα του κειμενογράφου),
•
να
ανασκευάζει τα επιχειρήματα του κειμενογράφου και να αναπτύσσει την αντίθετη
άποψη,
•
να
μετασχηματίζει ένα κείμενο π.χ. από ένα επίπεδο ύφους σε άλλο κ.ά.
ΙΙ.
ΓΡΑΦΩ Ο μαθητής παράγει κείμενο, ενταγμένο σε επικοινω−
νιακό
πλαίσιο, το θέμα του οποίου σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με οικείους θεματικούς
κύκλους από τη γλωσ− σική διδασκαλία.
Από τα διάφορα είδη
γραπτού λόγου δίνεται έμφαση στην παραγωγή κριτικού–αποφαντικού λόγου, δηλαδή
στην παραγωγή κειμένου στο οποίο κυριαρχούν η πειθώ, η λογική οργάνωση, η
αναφορική λειτουργία της γλώσ− σας, π.χ. άρθρου, επιστολής, γραπτής εισήγησης
κ.ά.
Στο πλαίσιο της παραγωγής κειμένου θα
πρέπει να επιδιώκεται από τον μαθητή:
Α. Ως προς το περιεχόμενο του κειμένου
•
η συνάφεια των εκτιθέμενων σκέψεων με τα
ζητού− μενα του θέματος,
•
η
επαρκής τεκμηρίωση των σκέψεών του με την παράθεση κατάλληλων επιχειρημάτων,
•
η ανάπτυξη όλων των θεματικών κέντρων,
•
η πρωτοτυπία των ιδεών,
•
ο
βαθμός επίτευξης του στόχου που επιδιώκεται με το παραγόμενο κείμενο κ.ά.
Β. Ως προς την έκφραση/μορφή του
κειμένου
•
η σαφής και ακριβής διατύπωση,
•
ο λεκτικός και εκφραστικός πλούτος,
•
η επιλογή της κατάλληλης γλωσσικής
ποικιλίας ανά− λογα με το είδος του κειμένου,
•
η τήρηση των μορφοσυντακτικών κανόνων,
•
η
ορθογραφία και η σωστή χρήση των σημείων στίξης κ.ά.
Γ. Ως προς τη δομή/διάρθρωση του
κειμένου
•
η λογική αλληλουχία των νοημάτων,
•
η
συνοχή του κειμένου (ομαλή σύνδεση προτάσεων, παραγράφων και ευρύτερων μερών
του κειμένου),
•
η
ένταξη του κειμένου στο ζητούμενο επικοινωνιακό πλαίσιο κ.ά.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Από το βιβλίο «Ιστορία του Νεότερου και του Σύγ−
χρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα)
της Γ΄ Τάξης Γενικού Λυκείου και Δ΄ Τάξης Εσπερινού Λυκείου, Γενι− κής
Παιδείας, των Ιωάννη Κολιόπουλου, Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Ευάνθη
Χατζηβασιλείου, Θεόδωρου Νημά, Χάριτος Σχολινάκη − Χελιώτη, έκδοση 2014.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α. Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ 19ο
|
ΑΙΩΝΑ
(1815−1871)
|
|
|
1. Το Συνέδριο Ειρήνης της Βιέννης (1814−1815)
|
σ. 9−12
|
|
2.
Τα εθνικά και φιλελεύθερα κινήματα στην
|
σ. 13−15
|
|
Ευρώπη
|
|
|
3.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821
|
|
|
Ένα
μήνυμα ελευθερίας για την Ευρώπη
|
σ. 16−33
|
4.
Το ελληνικό κράτος και η εξέλιξή του
(1830− σ. 34−37 1881)
5.
Το Ανατολικό Ζήτημα και ο Κριμαϊκός Πό−
σ. 38−40 λεμος
|
6.
Η Βιομηχανική Επανάσταση
|
σ. 41−43
|
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β. ΑΠΟ ΤΟΝ 19ο
ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ (1871−1914)
|
1.
Η ακμή της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας
|
σ. 53−56
|
3.
Προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της σ.
60−62 Ελλάδας
4.
Εθνικά κινήματα στη Νοτιοανατολική Ευ−
σ. 63−67 ρώπη
|
5. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912−1913)
|
σ. 68−73
|
|
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Ο Α΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕ−
|
σ. 75−96
|
|
ΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙ−
|
|
|
ΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ
|
|
|
ΚΕΦΑΛΑΙΟ . Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
|
|
|
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕ−
|
|
|
ΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
|
|
|
1.
Η δεκαετία 1920−1930
|
σ. 97−100
|
2.
Εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα (1923−
σ. 101−103 1930)
3.
Η διεθνής οικονομική κρίση και οι συνέ−
σ. 104−105 πειές της
4.
Η Ελλάδα κατά την κρίσιμη δεκαετία 1930−
σ. 106−108 1940
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Ε. Ο Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ σ. 111−138 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ. Ο ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ σ.
139−165
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ Από
το βιβλίο “Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής”
της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Λ. Αδαμόπουλου
κ.ά., έκδοση 2014.
Κεφάλαιο 1
Διαφορικός Λογισμός Παρ. 1.1. Συναρτήσεις.
Παρ.
1.2. Η έννοια της παραγώγου. Παρ. 1.3. Παράγωγος συνάρτησης
Παρ. 1.4 Εφαρμογές των
Παραγώγων, χωρίς το κριτή− ριο της 2ης παραγώγου.
Κεφάλαιο
2 Στατιστική Παρ. 2.1 Βασικές έννοιες
Παρ. 2.2 Παρουσίαση
Στατιστικών Δεδομένων, χωρίς την υποπαράγραφο «Κλάσεις άνισου πλάτους».
Παρ. 2.3 Μέτρα Θέσης
και Διασποράς, χωρίς τις υπο− παραγράφους «Εκατοστημόρια», «Επικρατού− σα τιμή»
και «Ενδοτεταρτημοριακό εύρος».
Κεφάλαιο
3 Πιθανότητες Παρ. 3.1 Δειγματικός Χώρος−Ενδεχόμενα.
Παρ. 3.2 Έννοια
της Πιθανότητας. Παρατηρήσεις
Η διδακτέα − εξεταστέα
ύλη θα διδαχτεί σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας.
Τα θεωρήματα, οι προτάσεις, οι αποδείξεις και οι
ασκήσεις που φέρουν αστερίσκο δε διδάσκονται και δεν εξετάζονται.
Οι εφαρμογές και τα παραδείγματα των βιβλίων δεν
εξετάζονται ούτε ως θεωρία ούτε ως ασκήσεις, μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν
ως προτάσεις για τη λύση ασκήσεων ή την απόδειξη άλλων προτάσεων.
Οι τύποι 2 και 4 των σελίδων 93 και 94 του βιβλίου
«Μα− θηματικά και Στοιχεία Στατιστικής» θα δίνονται στους μα− θητές τόσο κατά
τη διδασκαλία όσο και κατά την εξέταση θεμάτων, των οποίων η αντιμετώπιση
απαιτεί τη χρήση τους.
ΦΥΣΙΚΗ
Από το βιβλίο «Φυσική» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου
Γενικής
Παιδείας των Γεωργακάκου Π., Σκαλωμένου Αθ. κ.ά., έκδοση 2014.
1. ΤΟ ΦΩΣ
1.1
Η φύση του φωτός.
1.3
Μήκος
κύματος και συχνότητα του φωτός κατά τη διάδοσή του.
1.4
Ανάλυση λευκού φωτός και χρώματα.
2.
ΑΤΟΜΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
2.1 Ενέργεια
του ηλεκτρονίου στο άτομο του υδρο− γόνου.
2.2
Διακριτές ενεργειακές στάθμες.
2.3 Μηχανισμός
παραγωγής και απορρόφησης φω− τονίων.
2.4
Ακτίνες Χ.
3.
ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
3.1Ιδιότητες
των πυρήνων.
3.3
Η ραδιενέργεια. (Εκτός της
υποπαραγράφου: Ρυθ− μοί διάσπασης – Χρόνος υποδιπλασιασμού. Σελ. 87 – 88)
3.4
Πυρηνικές αντιδράσεις. (Εκτός των
υποπαραγρά− φων: Πυρηνική σχάση, Πυρηνική σύντηξη και το πρόβλημα των πυρηνικών
αποβλήτων. Σελ. 91 – 93)
3.5 Εφαρμογές
και κίνδυνοι της ραδιενέργειας. Σημείωση Τα θέματα που αναφέρονται στο βιβλίο
με έγχρωμο
φόντο (πράσινο)
δεν αποτελούν εξεταστέα – διδακτέα ύλη.
ΒΙΟΛΟΓΙΑ
Από το βιβλίο «Βιολογία» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου
Γενικής
Παιδείας των Αδαμαντιάδου Σ. κ.ά., όπως αυτό αναμορφώθηκε από τους Καλαϊτζιδάκη
Μ. και Πανταζίδη Γ., έκδοση 2014.
Κεφάλαιο
1 «Άνθρωπος και Υγεία», εκτός από τις σελίδες 19−21 (Πολλαπλασιασμός των
ιών)
της ενότητας 1.2, την υποενότητα 1.3.3 (Προβλήματα στη δράση του
ανοσοβιολογικού συστήματος), καθώς και τις ενότητες 1.4 (Καρκίνος) και 1.5
(Ουσίες που προ− καλούν εθισμό).
Κεφάλαιο
2 «Άνθρωπος και Περιβάλλον», εκτός από την υποενότητα 2.2.3 (Η έννοια της
παραγω−
γικότητας),
την ενότητα 2.4 (εισαγωγή− σελίδες 92−94) και τις υποενότητες 2.4.1 (Άνθρωπος
και περιβαλλοντικά προβλήματα), 2.4.2 (Μείωση της βιοποικιλότητας) και τη
σελίδα 112 (Ρύπανση του εδάφους και Ηχορύπανση) της υποενότητας 2.4.4
Κεφάλαιο 3 «Εξέλιξη»: μόνο την Εισαγωγή 3.1 (σελίδες
119−131).
Σημείωση
Στην εξεταστέα−διδακτέα ύλη δεν περιλαμβάνονται τα
παραθέματα, τα
οποία σκοπό έχουν να δώσουν τη δυνατότητα
επιπλέον πληροφόρησης των μαθητών, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους, οι πίνακες,
τα μικρά ένθετα κείμενα σε πλαίσιο και οι προτάσεις για συνθετικές−
δημιουργικές εργασίες των μαθητών.
Β. ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
A. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Από το βιβλίο «Αρχαία Ελληνικά, Φιλοσοφικός Λόγος»,
Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Θεωρητικής Κατεύθυνσης, των Μ. Κοπιδάκη, . Λυπουρλή,
κ.ά., έκδοση 2014.
1. Εισαγωγή:
Ι. Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ:
σ. 34−39
(Κεφ. Δ2: Οι φιλοσοφικές ιδέες του Σωκράτη. Διαλεκτική, μαιευτική, ειρωνεία. Η
αναζήτηση των ορι− σμών, η επαγωγική μέθοδος και η ηθική.
Κεφ. Δ3: Η δίκη και ο θάνατος του
Σωκράτη). ΙΙ. Ο ΠΛΑΤΩΝ:
σ.
40−42 (κεφ. Ε1: Ο βίος του).
ΙΙΙ. Πλάτωνος
Πρωταγόρας:
α) σ. 49−52 (Α. Η διάρθρωση του διαλόγου και τα
πρόσωπα: «Εισαγωγή…» έως και «Η απάντηση του Πρω− ταγόρα…»)
β)
σ. 56−57 (Β. Η φιλοσοφική σημασία του διαλόγου). IV. Πλάτωνος Πολιτεία:
Εισαγωγή στην Πολιτεία
α)
σ. 92−93 (1. Νεανικές φιλοδοξίες και απογοητεύσεις, 2. Η συγγραφή της Πολιτείας
και 3. Η σκηνοθεσία και τα πρόσωπα του διαλόγου)
β) σ. 96−102 (6. Οι τρεις τάξεις, 8. Η αγωγή των
φυλά− κων, 12. Οι φιλόσοφοι−βασιλείς, 13. Η δικαιοσύνη και 14. Οι φαύλες
πολιτείες).
γ) σ. 113 (Η
αλληγορία του σπηλαίου). V. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (Βίος και έργα):
α) σ. 139−141 («Πότε και πού γεννήθηκε ο
Αριστοτέλης− Λίγα λόγια για την καταγωγή του» και «Ο Αριστοτέλης στην Ακαδημία
του Πλάτωνα: μαθητής πρώτα, δάσκαλος στη συνέχεια»).
β) σ. 145−149 («Ο Αριστοτέλης στη Μακεδονία: δάσκα−
λος του Αλεξάνδρου», «Επιστροφή του Αριστοτέλη στην Αθήνα: αρχίζει η τρίτη
περίοδος της φιλοσοφικής του δραστηριότητας. Ο Αριστοτέλης διδάσκει στο Λύκειο»
και «Ο Αριστοτέλης εγκαταλείπει οριστικά την Αθήνα− Το τέλος της ζωής του»).
VI.Αριστοτέλη
Ηθικά Νικομάχεια, σ. 151−153 VII. Αριστοτέλη Πολιτικά, σ. 178−179
2.
Κείμενα: Ι. ΠΛΑΤΩΝ
Πρωταγόρας: οι
ενότητες 1, 2, 3, 4, 5, 6 και 7. Πολιτεία: οι ενότητες 11, 12 και 13.
ΙΙ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ηθικά Νικομάχεια: οι ενότητες: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
και
10.
Πολιτικά: οι
ενότητες: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 και 20. B. ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
1. ΚΕΙΜΕΝΟ
Αδίδακτο πεζό κείμενο αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων
της
αττικής διαλέκτου.
2.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ − ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ α. Η ύλη που περιλαμβάνεται στα βιβλία του Γυμνα−
σίου
«Αρχαία Ελληνική Γλώσσα» Α΄, Β΄, Γ΄ Γυμνασίου, έκδοση 2014.
β. Ολόκληρη η ύλη που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της
Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου «Εγχειρίδιο Γλωσσικής Διδασκαλίας», έκδοση 2014
(ενότητες 1 − 21).
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Από το βιβλίο «Νεοελληνική Λογοτεχνία» της Γ΄ τά−
ξης Γενικού
Λυκείου Θεωρητικής Κατεύθυνσης των Κ. Ακρίβου, . Αρμάου κ.ά, έκδοση 2014.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (ΠΟΙΗΣΗ−ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ)
1.
Διονύσιος Σολωμός, «Ο Κρητικός»
2.
Γεώργιος Βιζυηνός, «Το αμάρτημα της
μητρός μου»
3.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Όνειρο στο
κύμα»
4.
Ποιήματα για την ποίηση
•
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, «Μελαγχολία του
Ιάσω− νος Κλεάνδρου ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.Χ.».
•
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, «Ο Δαρείος».
•
Μίλτος Σαχτούρης, «Ο Ελεγκτής».
•
Γιώργης Παυλόπουλος, «Τα Αντικλείδια».
5. «Σελίδες του Γ.
Ιωάννου»:
•
«Μες στους προσφυγικούς συνοικισμούς».
•
«Στου Κεμάλ το σπίτι».
6. Η ποιήτρια Κική
Δημουλά:
• «Σημείο
Αναγνωρίσεως». Σημείωση
Τα λογοτεχνικά κείμενα
(ποιητικά−πεζά) που περιλαμ− βάνονται στην εξεταστέα−διδακτέα ύλη θα διδαχθούν
με τη σειρά που δίνονται παραπάνω, η οποία καθορί− ζεται από:
α) τη χρονολογική σειρά
των κειμένων, σύμφωνα με την κατάταξή τους στην Ιστορία της Νεοελληνικής Λο−
γοτεχνίας και
β) το είδος τους, με
στόχο την εναλλαγή ποίησης και πεζογραφίας, ώστε να διατηρείται το ενδιαφέρον
των μαθητών.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Από το βιβλίο «Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας» της Γ΄
τάξης Γενικού Λυκείου Θεωρητικής
Κατεύθυνσης των Γ. Μαργαρίτη, Αγ. Αζέλη, Ν. Ανδριώτη, Θ. Δετοράκη, Κ. Φωτιάδη,
έκδοση 2014.
Ι. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙ− ΗΣΗ
Γ.
Οι οικονομικές εξελίξεις κατά τον 20ο
αιώνα, σ. 42−54
ΙΙ. Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821−1936)
Β.
Χειραφέτηση και αναμόρφωση (1844−1880), σ. 70−79
Γ.
Δικομματισμός και εκσυγχρονισμός
(1880−1909), σ. 80−88
. Ανανέωση−Διχασμός (1909−1922), σ.
89−98
ΙΙΙ. ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ
ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821− 1930)
Πρόσφυγες
στην Ελλάδα κατά το 19ο αιώνα, σ. 116 Πρόσφυγες στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα,
σ. 137 Α. Προσφυγικά ρεύματα κατά την περίοδο 1914−1922,
σ.
138−143
Β.
Μικρασιατική καταστροφή, σ. 144−152 Γ. Η αποκατάσταση των προσφύγων, σελ.
153−159
. Η αποζημίωση των ανταλλαξίμων και η ελληνο−
τουρκική προσέγγιση, σ. 160−162
Ε.
Η ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα, σ. 163−169 ΙV. ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
ΚΑΤΑ ΤΟ 19ο ΚΑΙ ΤΙΣ
ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ.
Ε. Η περίοδος της αυτονομίας και η ένωση της Κρήτης
με την Ελλάδα, σ. 206−220
V. ΠΑΡΕΥΞΕΙΝΙΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
.
Ο Παρευξείνιος Ελληνισμός το 19ο και 20ο
αιώνα,
σ.
245−254.
Παρ. 2.8 Κυρτότητα −
Σημεία καμπής συνάρτησης. (Θα μελετηθούν μόνο οι συναρτήσεις που είναι δύο,
τουλάχιστον, φορές παραγωγίσιμες στο εσωτερικό του πεδίου ορισμού τους).
Παρ. 2.9 Ασύμπτωτες − Κανόνες De l’ Hospital.
Παρ. 2.10 Μελέτη και
χάραξη της γραφικής παράστα− σης μιας συνάρτησης.
Κεφάλαιο 3 Ολοκληρωτικός Λογισμός Παρ.
3.1 Αόριστο ολοκλήρωμα. (Μόνο η υποπαράγρα−
φος «Αρχική συνάρτηση» που θα συνοδεύε−
ται από πίνακα παραγουσών συναρτήσεων ο οποίος θα περιλαμβάνεται στις
διδακτικές οδηγίες)
Παρ. 3.4 Ορισμένο
ολοκλήρωμα
Παρ. 3.5. Η συνάρτηση
F(x) =
Παρ. 3.7 Εμβαδόν επιπέδου χωρίου, χωρίς την εφαρ−
μογή 3 της σελίδας 348.
Παρατηρήσεις
Η διδακτέα−εξεταστέα ύλη θα διδαχτεί σύμφωνα με
τις
οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας.
Τα θεωρήματα, οι προτάσεις, οι αποδείξεις και οι
ασκήσεις που φέρουν αστερίσκο δε διδάσκονται και δεν εξετάζονται.
Οι εφαρμογές και τα παραδείγματα των βιβλίων δεν
εξετάζονται ούτε ως θεωρία ούτε ως ασκήσεις, μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν
ως προτάσεις για τη λύση ασκήσεων ή την απόδειξη άλλων προτάσεων.
Εξαιρούνται από την εξεταστέα−διδακτέα ύλη οι εφαρ−
μογές και οι ασκήσεις που αναφέρονται σε λογαρίθμους με βάση διαφορετική του e
και του 10.
ΒΙΟΛΟΓΙΑ
Από το βιβλίο «Βιολογία» της Γ΄ τάξης του Γενικού
Λυκείου
Θετικής Κατεύθυνσης των Αλεπόρου − Μαρίνου Β., Αργυροκαστρίτη Α., Κομητοπούλου
Α., Πιαλόγλου Π., Σγουρίτσα Β., έκδοση 2014.
Κεφάλαιο 1 «Το γενετικό
υλικό».
Κεφάλαιο
2 «Αντιγραφή, έκφραση και ρύθμιση της γενετικής πληροφορίας».
Κεφάλαιο
4 «Τεχνολογία του ανασυνδυασμένου DNA». Κεφάλαιο 5 «Μενδελική κληρονομικότητα».
Κεφάλαιο 6 «Μεταλλάξεις».
Κεφάλαιο 7 «Αρχές και
μεθοδολογία της Βιοτεχνο− λογίας» εκτός από την ενότητα «Η παρα− γωγή της
πενικιλίνης αποτελεί σημαντικό σταθμό στην πορεία της Βιοτεχνολογίας»
Κεφάλαιο 8 «Εφαρμογές
της Βιοτεχνολογίας στην Ια− τρική» εκτός από τις ενότητες «Εμβόλια» και
«Αντιβιοτικά».
Κεφάλαιο 9 «Εφαρμογές
της Βιοτεχνολογίας στη γε− ωργία και την κτηνοτροφία».
Σημείωση
Στην εξεταστέα−διδακτέα ύλη δεν περιλαμβάνονται:
α) Τα ένθετα − παραθέματα, τα οποία σκοπό έχουν να
δώσουν τη δυνατότητα επιπλέον πληροφόρησης των μαθητών, ανάλογα με τα
ενδιαφέροντά τους, σε θέματα που αναδεικνύουν τη σχέση της επιστήμης της
Βιολογίας και των εφαρμογών της με όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
β) Οι χημικοί τύποι, οι οποίοι συνοδεύουν το κείμενο
και συμβάλλουν στην κατανόησή του, σε καμία όμως περίπτωση δεν απαιτείται η
απομνημόνευσή τους.
γ) Όσα αναφέρονται υπό τον τίτλο «Ας ερευνήσουμε …»,
στο τέλος κάθε κεφαλαίου και τα οποία αποτελούν προτάσεις για
συνθετικές−δημιουργικές εργασίες των μαθητών.
.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΣΙΚΗ Από το βιβλίο « Φυσική Θετικής και
Τεχνολογικής κα−
τεύθυνσης» της
Γ΄ Τάξης Γενικού Λυκείου, των Ιωάννου Α., Ντάνου Γ. κ.α., έκδοση 2014, όπως
ακριβώς ορίζεται για τη Φυσική της Θετικής Κατεύθυνσης της Γ΄ τάξης Γενικού
Λυκείου.
ΧΗΜΕΙΑ
− ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΧΗΜΕΙΑ
Από
το βιβλίο «Χημεία» της Γ΄ Τάξης Γενικού Λυκείου Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των Σ.
Λιοδάκη, . Γάκη κ.ά., έκδοση 2014.
Κεφάλαιο 1 Οξέα
– Βάσεις και Ιοντική ισορροπία, εκτός από:
α) την ισχύ οξέων –
βάσεων και μοριακή δομή της παραγράφου 1.2 (σ. 10−12) και
β) το γινόμενο
διαλυτότητας της παραγράφου 1.7 (σ. 42−48).
Κεφάλαιο 3
Οργανική χημεία, εκτός από:
α) την παράγραφο 3.1
στερεοϊσομέρεια (Εναντιοστε− ρεομέρεια και διαστερεομέρεια) (σ. 101−114)
β) την αρωματική
υποκατάσταση της παραγράφου 3.2 (σ. 121−122) και
γ) τις οργανικές
συνθέσεις της παραγράφου 3.3 (σ. 130−138).
ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ Από το
βιβλίο «Βιοχημεία Τεχνολογικής Κατεύθυνσης»
της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Γιαλούρη Π., Μποσι−
νάκου Αικ., Σίδερη ., έκδοση 2014.
Κεφάλαιο 1
Οργανική Χημεία και Βιοχημεία Κεφάλαιο 2 Αμινοξέα – Πεπτίδια Κεφάλαιο 3
Πρωτεΐνες Κεφάλαιο 4 Ένζυμα Κεφάλαιο 5 Νουκλεϊνικά οξέα
Κεφάλαιο
7 Βασικές αρχές μεταβολισμού Κεφάλαιο 8 Σάκχαρα Κεφάλαιο 9 Μεταβολισμός των
σακχάρων
Κεφάλαιο 10 Κύκλος του
κιτρικού οξέος και οξειδωτική φωσφορυλίωση μόνο οι παράγραφοι 10.1, 10.2 και
10.3.
Σημείωση Στην εξεταστέα − διδακτέα ύλη
δεν περιλαμβάνονται:
α) Τα ένθετα−παραθέματα (κείμενα σε πράσινο φόντο),
τα κείμενα υπό τον τίτλο «Γνωρίζεις ότι» και οι χημικοί τύποι που βρίσκονται
μέσα σε πλαίσιο.
β) Το περιεχόμενο των αριθμημένων εικόνων που συ−
νοδεύει το κείμενο και συμβάλλει στην κατανόησή του. Δεν απαιτείται η
απομνημόνευσή του.
γ)
Όσα αναφέρονται υπό τον τίτλο «Ας ερευνήσουμε …», στο τέλος κάθε κεφαλαίου, τα
οποία αποτελούν προτάσεις για συνθετικές−δημιουργικές εργασίες των μαθητών.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Από
το βιβλίο «Μαθηματικά Θετικής και Τεχνολογικής
Κατεύθυνσης»
της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Ανδρε− αδάκη Στ., κ.α., έκδοση 2014, όπως
ακριβώς ορίζεται για τα Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης Γ΄ τάξης Γενικού
Λυκείου.
ΑΡΧΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Από το Βιβλίο: «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επι−
χειρήσεων και Υπηρεσιών» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Τεχνολογικής Κατεύθυνσης
των . Μπουραντά, Α. Βάθη,
|
Χ.
Παπακωνσταντίνου, Π. Ρεκλείτη, έκδοση
|
2014.
|
||
|
Κεφάλαιο 1:
Επιχειρήσεις και Οργανισμοί
|
|
||
|
1.2 Η
Επιχείρηση
|
(σελ. 25−29)
|
|
|
|
1.3
Λειτουργίες της επιχείρησης
|
(σελ. 30−34)
|
||
1.4 Η Επιχείρηση και
το Περιβάλλον της (σελ. 34−37)
1.5Η
Αποτελεσματικότητα
των Επιχειρήσεων (σελ. 37−43) Κεφάλαιο 2: Η Επιστήμη
της Διοίκησης των Επιχει−
|
ρήσεων
|
|
|
2.1
Εισαγωγικές Έννοιες
|
(σελ. 55)
|
|
2.2
Οργάνωση και Διοίκηση
|
(σελ. 56−61
και 63)
|
(εκτός από την παράγραφο 2.2.4. «Η χρησιμότητα και η
καθολική εφαρμογή του Management» σελ. 62 και οι αντίστοιχες στο 2.2.4.
ασκήσεις που υπάρχουν στη
σελ.
63)
Κεφάλαιο 3: Διοικητικές
Λειτουργίες
3.3 Διεύθυνση (σελ.
123−156)
3.3.1 Ηγεσία – Βασικές
έννοιες
3.3.2 Παρακίνηση
3.3.3 Δυναμική Ομάδων
3.3.4 Επικοινωνία
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Από το βιβλίο «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμ−
ματιστικό Περιβάλλον» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των
Α. Βακάλη, Η. Γιαννό− πουλου, Ν. Ιωαννίδη, Χ. Κοίλια, Κ. Μάλαμα, Ι. Μανωλό−
πουλου, Π. Πολίτη, έκδοση 2014.
1. Ανάλυση
προβλήματος 1.1 Η έννοια πρόβλημα.
1.2 Κατανόηση προβλήματος.
1.3 Δομή προβλήματος.
1.4 Καθορισμός απαιτήσεων.
1.5 Κατηγορίες προβλημάτων.
1.6 Πρόβλημα και υπολογιστής.
2.
Βασικές
Έννοιες Αλγορίθμων 2.1 Τι είναι αλγόριθμος.
2.3 Περιγραφή και αναπαράσταση
αλγορίθμων.
2.4
Βασικές συνιστώσες/ εντολές ενός αλγορίθμου. 2.4.1 Δομή ακολουθίας.
2.4.2 Δομή Επιλογής.
2.4.3 Διαδικασίες πολλαπλών επιλογών
(αφαιρείται
η τελευταία
πρόταση της σελ. 36 «Αν οι διαφορετικές επιλογές ... στο παράδειγμα που
ακολουθεί.», που ανα− φέρεται στην πολλαπλή επιλογή, καθώς και το Παρά− δειγμα
5. Επιλογή ορίων, σελ. 37).
2.4.4 Εμφωλευμένες Διαδικασίες. 2.4.5
Δομή Επανάληψης.
3.
Δομές Δεδομένων και Αλγόριθμοι
3.1
Δεδομένα
3.2
Αλγόριθμοι + Δομές Δεδομένων
=Προγράμματα
3.3
Πίνακες
3.4
Στοίβα
3.5
Ουρά
3.6
Αναζήτηση
3.7
Ταξινόμηση
6. Εισαγωγή στον
προγραμματισμό
6.1 Η έννοια του
προγράμματος.
6.2 Ιστορική
αναδρομή. 6.2.1 Γλώσσες μηχανής.
6.2.2 Συμβολικές γλώσσες
ή γλώσσες χαμηλού επι− πέδου.
6.2.3 Γλώσσες υψηλού επιπέδου. 6.2.4
Γλώσσες 4ης γενιάς.
6.3
Φυσικές και τεχνητές γλώσσες.
6.4
Τεχνικές σχεδίασης προγραμμάτων.
6.4.1
Ιεραρχική σχεδίαση προγράμματος.
6.4.2
Τμηματικός προγραμματισμός.
6.4.3
Δομημένος προγραμματισμός.
6.7 Προγραμματιστικά
περιβάλλοντα.
7.
Βασικά
στοιχεία προγραμματισμού. 7.1 Το αλφάβητο της ΓΛΩΣΣΑΣ.
7.2 Τύποι δεδομένων.
7.3 Σταθερές.
7.4 Μεταβλητές.
7.5 Αριθμητικοί τελεστές.
7.6 Συναρτήσεις.
7.7 Αριθμητικές εκφράσεις.
7.8 Εντολή εκχώρησης.
7.9 Εντολές εισόδου−εξόδου.
7.10 Δομή προγράμματος.
8.
Επιλογή και επανάληψη
8.1Εντολές Επιλογής
8.1.1 Εντολή ΑΝ
8.2
Εντολές επανάληψης
8.2.1
Εντολή ΟΣΟ...ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ
8.2.2Εντολή
ΜΕΧΡΙΣ_ΟΤΟΥ
8.2.3Εντολή
ΓΙΑ...ΑΠΟ...ΜΕΧΡΙ 9. Πίνακες
9.1Μονοδιάστατοι
πίνακες.
9.2
Πότε πρέπει να χρησιμοποιούνται πίνακες.
9.3
Πολυδιάστατοι πίνακες.
9.4
Τυπικές
επεξεργασίες πινάκων. 10. Υποπρογράμματα
10.1
Τμηματικός προγραμματισμός.
10.2
Χαρακτηριστικά των υποπρογραμμάτων.
10.3
Πλεονεκτήματα του τμηματικού
προγραμματι− σμού.
10.4
Παράμετροι.
10.5
Διαδικασίες και συναρτήσεις.
10.5.1
Ορισμός και κλήση συναρτήσεων.
10.5.2
Ορισμός και κλήση διαδικασιών.
10.5.3
Πραγματικές και τυπικές παράμετροι.
Οι ενότητες 3.4
και 3.5 εξετάζονται μόνο ως θεωρία. Σημείωση Οι μαθητές θα μπορούν να
διατυπώνουν τις λύσεις
των
ασκήσεων των εξετάσεων είτε σε οποιαδήποτε μορφή παράστασης αλγορίθμου είτε σε
«ΓΛΩΣΣΑ», όπως αυτή ορίζεται και χρησιμοποιείται στο διδακτικό εγχειρίδιο.
Ασκήσεις ή παραδείγματα του βιβλίου μα− θητή ή του τετραδίου μαθητή που
χρησιμοποιούν την ΕΠΙΛΕΞΕ, η οποία έχει εξαιρεθεί, θα αντιμετωπίζονται με τη
χρήση άλλης δομής επιλογής.
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑ
Από το βιβλίο «Ηλεκτρολογία» της Γ΄ τάξης Γενικού
Λυκείου Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των Α. Βιδιαδάκη,
Χ. Κανελλόπουλου, Α. Μπινιάρη, Γ. Χατζαράκη, έκδοση 2014.
1.
Ηλεκτρικά κυκλώματα – Μετρήσεις 1−1 Νόμος του Ohm.
1−2 Νόμοι του Kirchoff.
1−3 Βασικές εφαρμογές
του νόμου του Ohm και των νόμων του Kirchoff.
1−3.1
Συνδεσμολογία αντιστάσεων. 1−3.2 Συνδεσμολογία πηγών τάσης. 1−3.3 Διαιρέτες
τάσης και ρεύματος. 1−4 Εναλλασσόμενο ρεύμα.
1−5 Παραγωγή
εναλλασσόμενου ρεύματος – εναλλασ− σόμενης τάσης.
1−6 Ενεργός ένταση και
ενεργός τάση.
1−7 Διανυσματική παράσταση εναλλασσόμενου ρεύ−
ματος.
1−8
Βασικά κυκλώματα στο εναλλασσόμενο ρεύμα. 1−8.1 Ωμική αντίσταση στο Ε. Ρ.
1−8.2
Πηνίο στο Ε. Ρ. 1−8.3 Πυκνωτής στο Ε. Ρ.
1−9
Σύνθετα κυκλώματα – Σύνθετη αντίσταση. 1−9.1 Κύκλωμα RL σε σειρά.
1−9.2
Κύκλωμα RLC σε σειρά – Συντονισμός σειράς. 1−10 Ισχύς στο εναλλασσόμενο ρεύμα.
4. Ηλεκτρονικά
Γενικά
4−1 Ηλεκτρική
Αγωγιμότητα.
4−2 Αγωγιμότητα των
ημιαγωγών.
4−2.1
Ενδογενείς ή αυτοτελείς ημιαγωγοί. 4−2.2 Ημιαγωγοί πρόσμιξης.
4−3 Επαφή p−n.
4−3.1 Πόλωση της επαφής
p−n.
4−3.2
Χαρακτηριστική καμπύλη της επαφής p−n. 4−4 Κρυσταλλοδίοδος επαφής.
4−5 Εφαρμογές των
διόδων.
4−5.1 Μετατροπή της εναλλασσόμενης τάσης (ac) σε
συνεχή τάση (dc).
4−5.2
Οπτικοηλεκτρονικές διατάξεις. 4−6 Κρυσταλλοτρίοδος (transistor) 4−6.1
Λειτουργία του τρανζίστορ 4−7 Ενισχυτής 4−7.1 Χαρακτηριστικά ενισχυτών
4−10
Ολοκληρωμένα κυκλώματα (Integrated Circuits, IC). 4−11 Ερωτήσεις – Ασκήσεις
(όσες αντιστοιχούν στην
ύλη).
4−12 Ψηφιακά
Ηλεκτρονικά (Digital Electronics). 4−13 Πραγματοποίηση ψηφιακών κυκλωμάτων.
4−14 Συστήματα αρίθμησης.
4−16 Άλγεβρα Boole.
4−17
Λογικές Πύλες (Gates). Σημείωση
Στην εξεταστέα−διδακτέα ύλη συμπεριλαμβάνονται οι
εφαρμογές, οι ερωτήσεις, οι ασκήσεις και τα προ− βλήματα, που αντιστοιχούν στην
παραπάνω διδακτέα− εξεταστέα ύλη και που περιέχονται στο βιβλίο της
«Ηλεκτρολογίας».
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ
Από το βιβλίο «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» της Γ΄
τάξης Γενικού Λυκείου των Λιανού Θ., Παπαβασιλείου Α. και Χατζηανδρέου Α.,
έκδοση 2014.
Κεφ. 1: Βασικές Οικονομικές Έννοιες, εκτός των πα−
ραγράφων 6 και 13.
Κεφ. 2: Η ζήτηση των
αγαθών.
Κεφ.
3: Η παραγωγή της επιχείρησης και το κόστος, εκτός των παραγράφων 5, 6, 7, 8
και 9 που
αναφέρονται
στο κόστος παραγωγής. Κεφ. 4: Η προσφορά των αγαθών.
Κεφ. 5: Ο Προσδιορισμός
των τιμών, εκτός της πα− ραγράφου 6.
Οι ερωτήσεις και οι ασκήσεις που
αντιστοιχούν στα προαναφερόμενα κεφάλαια.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 7 Ιουλίου 2014
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
|
|
Πηγή: Εθνικό τυπογραφείο ( http://www.et.gr/ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου