ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Α1
Αναζήτησε
τα ίχνη του ανθρώπου, σε παρακαλώ και με πολύ μεγάλη επιμέλεια είτε στείλε τον
στη Ρώμη είτε φέρε τον μαζί σου επιστρέφοντας (/ όταν επιστρέφεις) από την
Έφεσο. Μη σε απασχολήσει πόσο κοστίζει ο άνθρωπος. Γιατί μικρή αξία έχει (/
είναι μικρής αξίας) όποιος είναι τέτοιος μασκαράς (/ τόσο τιποτένιος). Αλλά ο Αίσωπος οργίστηκε
τόσο πολύ για την ελεεινή πράξη και το θράσος του δούλου, ώστε τίποτα δε θα
μπορούσε να του είναι πιο ευχάριστο από την επανάκτηση του δραπέτη.
………………………………………………………………………………………
Αυτές εγώ, επιθυμώντας να διοικήσω σωστά και να
διαχειριστώ την πολιτεία, τις έβαζα πάντα μπροστά μου ως πρότυπα. Με το να
λατρεύω και να αναλογίζομαι τους έξοχους ανθρώπους διέπλαθα την ψυχή και το
πνεύμα μου. Γιατί έτσι, με το να επιδιώκω δηλαδή μόνο τον έπαινο και την τιμή
και με το να θεωρώ ότι έχουν μικρή αξία όλα τα βάσανα του σώματος και όλοι οι
θανάσιμοι κίνδυνοι, μπόρεσα να ριχτώ για τη σωτηρία σας σε τόσους πολλούς και
τόσο μεγάλους αγώνες.
Β1
1.
superiore
2.
minime
3.
pretium
4.
scelera
5.
tantus
dolor
6.
nulla
re
7.
earum
8.
gratiores
9.
cui
10.
meliora
11.
re
12.
mentium
13.
omni
14.
cruciatu
B2
1.
investiganto
2.
misistis
3.
redeunt
4.
deduxeret
5.
non
vis
6.
essemus
7.
adfeceris/re
8.
potuisse
9.
gererentur
10.
adminiatravisses
11.
cultu
12.
proposuissent
13.
conformatum
iri
14.
expeti(v)ero
15.
obiectura
Γ1
a)
tu
noli hominem investigare – tu ne hominem investigaveris
b)
dum
redis
c)
1. Απρόθετη αφαιρετική ονόματος πόλης
που δηλώνει κίνηση από τόπο, απομάκρυνση
2.
εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας στο deduc
3.
γενική της (ηθικής) αξίας στο est
4.
αφαιρετική οργανική του μέσου στο est adfectus
5.
επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο ρήμα, αναφέρεται στο ego
6.
γενική γερουνδίου ως συμπλήρωμα στο cupidus, γενική αντικειμενική
7.
επιθετικός προσδιορισμός στο dimicationes
8.
γενική επεξηγηματική/διασαφητική στο pericula
9.
αντικείμενο στο obicere
(άμεση
αυτοπάθεια)
Γ2
a) ut nihil … possit … fugitivi:
είναι δευτερεύουσα συμπερασματική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του
συμπεράσματος στο περιεχόμενο της κύριας. Εισάγεται με το συμπερασματικό
σύνδεσμο ut
(προεξαγγέλλεται από τη δεικτική αντωνυμία tanto) και εκφέρεται με υποτακτική, επειδή
το αποτέλεσμα θεωρείται μια υποκειμενική κατάσταση. Συγκεκριμένα εκφέρεται υποτακτική
ενεστώτα (possit)
γιατί εξαρτάται από ρήμα Α.Χ. (adfectus
est)
(ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων). ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κανονικά οι
δευτερεύουσς συμπερασματικές προτάσεις δηλώνουν το υστερόχρονο ∙ εμείς όμως
εξετάζουμε αυτό που λέει η πρόταση όχι την ώρα της πιθανής πραγματοποίησής του
αλλά την ώρα που το σκέφτεται ο ομιλητής.
b) Colendis hominibus excellentibus. Η
έλξη είναι προαιρετική γιατί το γερούνδιο είναι απρόθετο σε πτώση αφαιρετική.
c)
Cicero
dicit eas se, cupidum bene gerendi et administrandi rem publicam, semper sibi
proponere (/proposuisse : Κακριδής, Γιαγκόπουλος)
